بهای بهشت

جمله ای است منسوب به شهید بزرگوار شهید بهشتی  که " بهشت را به بها می دهند نه بهانه". این جمله چه مفهومی دارد؟

نخست به نکته ای طریف اشاره می کنم که بهشت و جهنم  موجوداتی خارجی نیستند که جدای از ما باشند . بلکه تجسم اعمال خود انسانند. یعنی باطن کارهای خوب و بد ما همان بهشت و جهنم می باشند. بنا بر این  در این دنیا نیز ما در بهشت و جهنم هستیم  و در آن دنیا حجابها کنار رفته و بهشت و جهنم خودساخته خود را می بینیم. جمله معروفی است از امیرالمومنین(ع) که فرمودند:" جان شما بهایی جز بهشت ندارد آنرا به جز به بهشت مفروشید." لذا قیمت جان انسان مومن بهشت است. نکته دیگر اینکه خود بهشت و جهنم نیز مراتبی دارند. بعضی ها به دنبال لذاتی چون نعمات معنوی بهشت، رودهای روان  .... هستند. آقا امیر المومنین فرمودند "بعضی به طمع بهشت عبادت می کنند." قیمت بهشت این افراد همان قیمت عبادت آنهاست. اما حضرت امیر فرمودند " عبادت اینها عبادت تجار است" لذا بهشت آنها بهانه تجارت اینها با خداست. اما عده ای هستند که به تعبیر امام المتقین خدا را چون شایسته عبادت یافته ان عبادت می کنند و نه به طمع بهشت و نه به ترس از جهنم. عبادت اینها عبادت احرار است. کلام را با این فراز نورانی از وصیت شهید رحمت الله نجیب زاده خاتمه می دهم که فرمودند:" به خدا قسم نه به طمع بهشت و نه به ترس از جهنم عازم جبهه می شوم.بلکه بدان خاطر عازم شده ام که فردای قیامت مقابل خدا و رسولش شرمنده نباشم."