عادت به شنیدن موسیقیهای غیر مجاز

من یک نوجوان شانزده ساله هستم که در یک خانواده ی مذهبی بزرگ شده ام. همیشه سعی می کنم بنده ی خوبی برای خدا باشم و زندگی ام را تبدیل به بندگی بکنم. مشکل من این است که عاشق گوش کردن به آهنگ هستم. سعی می کنم به آهنگ های مجاز گوش کنم ولی آهنگ های غیرمجاز را هم گوش می کنم. متاسفانه نمی توانم آهنگ گوش کردن را کنار بگذارم. گاهی اوقات وقتی در خانواده مان صحبت از گوش کردن به آهنگ می شود مادرم می گوید :برو فلش را بردار و بیاور و بعد همه ی آهنگ های مرا پاک می کند. من هم چند کپی از آهنگ هایم گرفته ام و در رایانه گذاشته ام که وقتی مادرم آنها را پاک کرد باز آنها را داشته باشم. تو را به خدا نگویید که بجای آهنگ، روضه گوش کن البته آنها را هم گوش می کنم. ولی آهنگ را بیشتر گوش می کنم.

با سلام و تشکر از سوالتون.

این نشان می دهد که جوانان ما بی دین نشده اند. این جوان دوست دارد که زندگی اش را به بندگی تبدیل کند. در وجود همه ی ما هم غرایز وجود دارد و هم فطریات. غریزه ها ما را شبیه حیوانات می کند مثل غریزه خوردن، آشامیدن ،جنسی .اما فطریات بُعد الهی وجود ماست. تمام کار برد وجود ما غریزه نیست. ایشان دوست دارد که بر اساس فطریاتش رشد کند ولی تمام توجهش به تامین غریزه هاست. اگر ما فقط پاسخگوی غرایزمان باشیم می شویم حیوان. و این ما را رشد نمی دهد. قفسه های یخچال محل گذاشتن کتاب نیست. آنچه که در غرایز ما وجود دارد با برنامه ریزی های ساده بر اساس دین حل می شود و نیازی نیست که تمام وقت و استعدادمان را برای تامین غریزه ها مصرف کنیم. ما می توانیم سر سفره ی الهی نیازهای غریزی مان را تامین کنیم و در کنار آن تجارت هم بکنیم. سفره ی شیطانی هم نیازهای ما را تامین می کند ولی به ما خسارت هم وارد می کند. ما به یکسری لذت ها نیاز داریم. مثل نشاط ولی وقتی غریزه می خواهد به این نشاط پاسخ بدهد، چارچوب ندارد. قطعا گوش کردن آهنگ های غیرمجاز حرام است. ما می توانیم از سفره ی فطرت مان برای تامین نیازهای غریزی استفاده کنیم. اگر غرایز را از فطریات جدا کنیم ،نمی توانیم زندگی مان را به بندگی تبدیل کنیم. این کار با بندگی منافات دارد.مثلا فرد به کارهای حرام می پردازد و از طرفی نماز می خواند و به حج هم می رود. فردی می تواند برای تامین نیازهایش از بُعد بندگی سوال کند.(مثلا دین خوردنی های ما را محدود می کند ولی می گوید که چیزهای پاکیزه و حلال را بخور) پس نمی توانیم بگوییم که ما نمی توانیم حد را رعایت کنیم ولی می خواهیم بندگی خدا را بکنیم. کسی نمی تواند بگوید که من نمی خواهم حدود رانندگی را رعایت کنم ولی می خواهم سالم به مقصد برسم. یا اینکه بگوید من نمی خواهم حدود سلامتی را رعایت کنم ولی می خواهم تن سالمی داشته باشم. کسی که نمی خواهد در غرایز خودش حدود الهی را رعایت کند ،نمی تواند بندگی کند. در مسیر بندگی فرمول نشاط وجود دارد که بهترین آن گفتگو با دوستان، سیر در طبیعت و بازی کردن است. این نشاط کاذب است که ما بنشینیم و یک هدفن در گوش مان بگذاریم و صداهای ناهنجار گوش کنیم. اگر غریزه را رها کنیم ،از حیوان بدتر می شویم. غریزه باید در کنار فطریات و دین باشد. دین نمی خواهد شما را از شادی و نشاط محروم کند. هیچ میلی در دین نادیده گرفته نشده است .اگر انسان خودش را محدود کند بهتر از این است که خودش را محروم کند. پس ما فقط پاسخگوی غرایز نیستیم و باید با فطریات رشد کنیم.