ارتباظ با مادر بد اخلاق

سلام.من دختری 22 ساله هستم.من خواهری کوچکتراز خود دارم.به تازگی خداوند نوزادی به ما عطا کرده است.مادر بسیار زن بی خیالی است.من تا به حال نتوانستم با او به راحتی حرف بزنم.خیلی دوست دارم این کار را بکنم ولی او موقعی که با او صحبت میکنم یا به تلویزیون نگاه میکند یا اصلا حواسش به حرفهای من و خواهر کوچکترم نیست.اگر هم به ظاهر گوش دهد هیچگاه جوابی به من نداده و با تکان دادن سرش مثلا جواب میدهد.شاید خنده دار باشد ولی او یا با موبایلش کار میکند یا با کامپیوتر بازی.باور کنید راستش را میگویم.در کارهای منزل و رسیدگی به خواهر و برادر کوچکترم بسیار سهل انگار است.به ندرت یاد دارم غذایی بپزد که مورد توجه پدرم قرار گیرد.او بسیار بی انگیزه است.میدانم که توانایی این کارها را دارد چون وقتی مهمانی برایمان میاید او به خیلی خوب به خانه میرسد و بهترین غذاها را میپزد ولی برای خود خانواده هرگز.من خیلی وقت است که با او بیرون نرفته ام .وقتی با هم بیرون میرفتیم جلوی دیگران مرا به شدت بخاطر کار اشتباهی سرزنش میکرد.رفتار او با خواهر و برادر کوچکم هم همین طور است.در صحبت هایش متوجه شدم که دوران کودکی خوبی نداشته و مادرش همین گونه با او رفتار میکرده است.این در حالی است که رفتار خاله هایم با فرزندان و شوهرانشان با مادرم خیلی فرق دارد.او گاهی نمیفهمد که اعضای خانواده اش ناراحت اند ولی پدرم این گونه نیست او اخلاق بسیار خوبی دارد.من گاهی از شدت ناراحتی روزها با او صحبت نکرده و از اتاقم بیرون نمیایم او هیچ اهمیتی نمیدهد.من دختر متدینی هستم با هیچ جنس مخالفی رابطه نداشته و انشاالله نخواهم داشت.ولی باور کنید به شدت به محبت نیاز دارم.پدرم که دایم در منزل نیست مادر هم که این طور...باور کنید گاهی دلم برای خواهر و برادرم میسوزد.لطفا مرا راهنمایی کنیدتا بتوانم با مادرم بهتر باشم    

 با سلام و تشکر از سوال و توضیحات صادقانه شما.

 مطالب شما در بر دارنده نکاتی بود که از درون آن میشود نیاز ضروری به تجدید نظر مادرتان را در رفتارشان ببرون کشید. چرا که به ظاهر در تعامل با خانواده شان کم لطفی نموده اند اما در این بین تلطیف نگاه نویسنده محترم نیز همان قدر یا بیشتر ضروری است .  در روایات ما صریحا اشاره شده است که اگر نماز مستحبی می خواندید و مادرتان شما را صدا زد نماز را بشکنید و ببینید چه کار دارد.( در این روایت فرقی بین مادر بد اخلاق و خوش اخلاقی قائل نشده است) یا  در بیان معصومین  بر اهمیت مشقتهای مادر در دوران حمل فرزند تاکید شده و گاهی هیچ خدمتی به مادر هم ردیف یک سب بیداری مادر در مراحل حمل و تولد فرزند قرار نگرفته است. .( در این بیانات نیز فرقی بین مادر بد اخلاق و خوش اخلاقی قائل نشده است) البته چون ما خود، مادر نیستیم توان درک این عظمت را نداریم  و به شما در بیان این مطالب حق می دهم. اما سوال اینجاست که واقعا این مادر هیچ خوبی ندارد ؟ هیچ وقت محبت صمیمانه ای نکرده است ؟ تلطیف نگاه شما در اینجاست که ببینید همین مادر با این تلخ زبانیها و تلخ رفتاری ها شیرین هایی دارد ولو خیلی کوچک .اگر شما نتوانی آن خوبی ها را ببینی ، شما هم مثل مادر یا بدتر از مادر رفتار کرده اید. ما نمی دانیم که این مادری که به این تلخی ها رسیده ، چه پیشینه ی تلخی را گذرانده است چون معمولا وقتی آدم به این شرایط می رسد یک شرایط خیلی سختی را طی کرده است و نتوانسته مسائلش را حل کند . این تلخی ها در جانش تبدیل به شیرینی نشده است . اما همانطور که اشاره نموده اید شما نعمت بزرگی مثل یک پدر خوش اخلاق دارید.  این نعمت بزرگی است. ارتباط عاطفی لزوما به حضور فیزیکی نیاز ندارد. در تحکیم رابطه با پدر بکوشید. این راه قسمت قابل قبولی از نیاز سما را به محبت پر می کند. البته دقت کنید که این محبتهای مداوم  و متقابل شما و پدر نان به یکدیگر، شما  را به آفت غفلت از مادر دچار نکند. شاید شکر نعمت بهره مندی از پدر خوب این باشد که شما ازمادرتان غافل نشوید  چرا که مادر شما نیاز به همراهی شما دارد . اگر مادر شما این قدر تلخ زبان و تلخ رفتار است ، نیاز به مراقبت های ویژه ی شما دارد ، یک عملیات عاطفی و اورژانسی نیاز دارد . ببینید ، یک پدر مهربان و یک مادر تلخ زبان که به همه ی چی گیر می دهد و بهانه میگیرد . بچه ها به سمت پدر می روند و طبیعتا مادر تنهاست . مادر در این خانواده مورد توجه نیست .بداخلاقی و بدرفتاری او باعث میشود که افراد خانواده با این مادر کج دار و مریز کنار بیایند ، به حداقل ارتباط عاطفی برسند . گاهی  خوب است که بی بهانه مادرشان را ببوسند بخاطر اینکه ممکن است کدورتی پیش آمده باشد و این باعث میشود که رابطه ی عاطفی آنها هم قطع بشود . پس یادتان باشد که ایشان مادر شما هستند بعنوان یک مادر بیولوژیک ، اگر شما را بدنیا آورده بود و رهایتان کرده بود ، باز هم تمام حقوق مادری را داشت . حالا این مادر هست و قطعا خدماتی را به شما ارائه می کند ، هیچ کدام وظیفه اش نیست . شما از حقوق مادری هیچ چیزی را نباید کم بگذارید و منظور این نیست که شما به کارهای مادر رسیدگی بکنید ، شما باید دل مادرتان را مراقبت کنید ، مگر چیزی را غلط بگوید که خدا روی آن خط قرمز کشیده است . ما باید هر جا به چراغ چشمک زن خدا برخورد کنیم توقف کنیم یعنی جلوتر نرویم . ما با گناه کردن دل کسی را بدست نمی آوریم . پس من یادم باشد که اهل بیت بعد از خدا سه بار تاکیده کرده اند مادرت ، مادرت ، مادرت . حواست باشد که دل مادرت را بدست بیاوری . اگر مادر شما خیلی خوش اخلاق بود ، خیلی مهربان بود ، شما هنر می کردی که به او محبت کنی ؟ محبت محبت می آورد . مادری که خیلی مهربان است و هوای بچه اش را دارد این خیلی بی معرفتی است که بچه به او بی توجهی کند . مادری که تلخ زبان است اگر شما توانستی تلخی او را شیرین کنی پیروز شدی ، بر خودت پیروز شدی . در حقیقت یک فرایند خودسازی است . خداوند در این دنیا یک گنج بزرگ برایت گذاشته است . گنج بزرگ همان مادر بداخلاق است یعنی اینکه این مادر بداخلاق قرار است سوئیچ بهشت رفتن شما بشود و بهشت ساختن این زندگی که تلخی هایش را تحمل کنی . فردی که مسئولیتی در مملکت دارد و وضع مالی خوبی هم دارد می گفت که مادر کهنسال شده بود ، بی حوصله و بد زبان شده بود . من مجبور بودم که به همه ی امورش رسیدگی کنم ، مرخصی بگیرم و مادرم را حمام ببرم ولی مادرم از این کار خیلی عصبانی می شد و در حمام من را می زد و من بابت اینکه به سلامتی او رسیدگی می کردم کتک می خوردم . وقتی او کار را می کرد من دست و پایش را می بوسیدم . الان مادر ایشان از دنیا رفته است . ایشان می گفت که من هرآنچه که در زندگی ام دارم از شیرین برخوردن کردن با تلخی های مادرم است آن هم فقط برای خدا . می دانستم که خدا تمام رضایتش را سمت من می آورد وقتی من با چنین مادری کنار می آیم . اگر ما نتوانستیم خوبی دیگران را پیدا کنیم یعنی اینکه بینایی عاطفی ما ضعیف شده است . هنر دیدن زیبایی در متن زشتیها ، هنر انسان بودن و خلیفه ی خدا بودن است .

در پایان توجه شما را به این نکته باب از حضرت امام رضا (ع) جلب می کنم که فرمودند قسمتی از وقت خود را به تفریح حلال اختصاص دهید که اگر این نباشد عبادت و امرار معاش شما به درستی انجام نخواهد شد.

یکی از تفریحات مفید حلال همنشینی با دوستانی است که بر ایمان انسان بیفزایند. شرکت در جمع انسانهای مومن  انسان را تا حد زیادی از آفات اخرالزمان حفظ می کند.